Column


1. Een aflevering uit de voortdurende ITU-soap

10 april 1999

In 1999 doe ik een uiterste poging om kwalificatie te behalen voor de Olympische Spelen in 2000 in Sydney. De meeste kwalificatie punten zijn te behalen in de Wereldbeker wedstrijden. Deze wedstrijden staan centraal in mijn jaarplanning en ook mijn financiën zijn er op afgestemd, omdat ik daar alleen op eigen kosten kan deelnemen. Ik zit niet in de zogeheten Sydney-selectie, die deze wedstrijden op kosten van de NTB mag bezoeken.

Om optimaal in vorm te zijn tijdens de eerste Wereldbeker wedstrijden in April in Japan is een hoogtestage in maart ideaal. Een eerdere hoogtestage in januari in Zuid Afrika was zeer goed bevallen en ik besloot om daar weer naar toe te gaan. Aan het begin van de stage is het mogelijk om een ITU punten wedstrijd nabij Kaapstad (Mykonos in Langebaan) te doen, die konden we (Rob Barel, Luc Huntjens, Ralph Zeetsen en ikzelf) dan meepakken om alvast weer wat wedstrijdritme op te doen.

Een week voor we naar Zuid Afrika vertrekken krijgen we het bericht van de ITU dat we allemaal op de reserve lijst voor de Wereldbeker wedstrijd in Ishikagi staan. Het zal mogelijk zijn daar nog te kunnen starten wanneer voor 21 maart nog punten behaald worden in ITU punten wedstrijden. Alleen inschrijvingen voor mensen met 200 of meer punten in de wereldranglijst zullen in behandeling worden genomen. Het belang van de wedstrijd in Mykonos is in een keer veel groter geworden, want geen van allen heeft 200 punten. Rob Barel heeft zelfs nog nooit een ITU punten wedstrijd of Wereldbeker wedstrijd meegedaan en heeft nog helemaal geen punten. Ikzelf heb 190 punten en het minimale aantal punten te verdienen was 50, door op de 10e plaats te eindigen. Eindig in de top 10 en de missie is voor mij geslaagd.

Rob Barel wordt 2e, verdient 200 punten en een startplaats in Ishikagi. Luc Huntjens wordt 3e, verdient 175 punten en een startplaats in Ishikagi. Ik word 4e, verdien 150 punten en denk nu een startplaats in Ishikagi te hebben. Ralph Zeetsen wordt 13e en verdient geen punten en denkt nu geen startplaats in Ishikagi te hebben. Dit samen met de schaafwonden van een valpartij later in de hoogtestage doen zijn motivatie geen goed en hij ziet voor hem het Olympische verhaal al eindigen.

Aan het einde van de hoogtestage komt de startlijst voor Ishikagi: Rob Barel en Luc Huntjens mogen starten, Ralph Zeetsen en ik niet. Om voor een wild card in aanmerking te komen moest ik 200 punten of meer hebben verzameld in ITU punten wedstrijden in de 120 dagen voor de Wereldbeker wedstrijd. Niets over de minimaal 200 punten die je op de wereldranglijst moest hebben en waar ik met 340 ruimschoots overheen ga. Een aantal mensen komt erin via de wild card voor ontwikkelings-landen. Uiteraard kom ik daar als Nederlander niet voor in aanmerking. Op de lijst staan echter wel een aantal mensen met minder punten dan ik en die als 3e of 4e man van hun land staan. Ook mijn motivatie krijgt een dip na het bekend worden van deze lijst.

Na het goed lezen van de website van de ITU blijkt dat er in Japan ook een punten wedstrijd naast de Wereldbeker wedstrijd gehouden wordt. Daar kan ik mijn ontbrekende 50 punten verdienen, zodat ik in de tweede Wereldbeker wedstrijd in Gamagori wel van de partij kan zijn. Ik ga daarom mee naar Japan. Daar blijkt dat er maar 30 mensen in de punten wedstrijd meedoen en daarom mogen we met 115 man allemaal starten in de Wereldbeker wedstrijd! Een dag later komt het bericht dat die mensen 10 seconden later moeten starten. ´s Middags blijkt, nadat de aanmeldingstermijn van de atleten verstreken is, dat ruim 30 mensen niet zijn komen opdagen van de 115. De ITU besluit dat het toch weer één groep wordt. Bij de mensen die niet zijn komen opdagen is ook de naam van Ralph Zeetsen vermeld. Achteraf had hij toch mee kunnen doen in de Wereldbeker wedstrijd en was er nog niets verloren voor Olympische kwalificatie... heel sneu dus.

Om nu voor rechtstreekse plaatsing voor Gamagori in aanmerking te komen moet ik bij de eerste drie atleten van de voormalige reservelijst eindigen. Een vreemde manier om me te plaatsen, maar alles kan nog veranderen komende week. Eerst maar de wedstrijd doen, daarna kan de soap weer verder gaan, waarbij ik hopelijk geen gastrol meer speel!