Dit is de eerste nieuwsbrief van triatleet Guido Gosselink in 1996. Het seizoen 1995 werd afgesloten bij het Wereld Kampioenschap Duathlon in Mexico, waar ik met schouderblessure tot een 33e plaats kwam. Vervolgens heb ik de rust genomen waar deze blessure om vroeg. Het herstel vergde beduidend meer tijd en ook conditioneel was ik verder weggezakt dan ik had verwacht. Na een griepje rond nieuwjaar heb ik verder weinig problemen meer ondervonden en ging het weer goed in de opbouw. Ik heb net zoals vorig jaar weer een week aan de Spaanse kust in Lloret de Mar getraind. Bij de klimtijdrit werd ik 4e achter een aantal Belgische profwielrenners.

Het seizoen werd geopend met de Born Sportscare Teamcompetitie wedstrijd in Steenwijk. In deze korte duathlon werd ik 5e, twee plaatsen beter dan vorig jaar. In de week vooraf was ik met een interview op TV OOST te zien. Ik heb daarin ook de doelstellingen en verwachtingen voor het Ten Tusscher Speedliner Cannondale Team voor de Teamcompetitie naar voren kunnen brengen. Na de wedstrijd werd ik ook nog even voor de camera gehaald.

In de duathlon van Almere behaalde ik een afgetekende overwinning, de eerste van dit seizoen. Bij het Nederlands Kampioenschap Duathlon in Venray kwam ik in de tweede helft van het fietsen te kort om bij de eerste groep te blijven. Doordat ik het toch nog 15 km heb geprobeerd zat ik er bij de tweede run goed doorheen. Een 19e plaats was het gevolg, een grote teleurstelling. Een week later in Diever, bij de tweede westrijd van de Born Sportscare Teamcompetitie was ik er dan ook op gebrand een goede wedstrijd neer te zetten. Bij het fietsen bleek Casper van de Burgh onstuitbaar, maar de opgelopen achterstand kon ik in de 2,5 km lopen weer goed maken. Dit had me echter wel zoveel gekost, dat ik niet meer bij machte was de eindsprint te winnen. Jammer, maar toch tevreden over het resultaat.

Op de 5000 m liep ik een persoonlijk record met 15.25, een verbetering van 27 seconden. Tijdens mijn eerste triathlon in Gladbeck (Duitsland) had ik een prima wedstrijd waar ik tot aan de laatste kilometers gestreden heb voor de overwinning. Uiteindelijk was Stefan Vuckovic toch te sterk en werd ik tweede, vlak voor de Deen Bent Andersen.

Momenteel concentreer ik me vooral op het verbeteren van het zwemmen. Geregeld lig ik in het water bij de trainingen van George Sieverding. Mijn schouder geeft geen problemen meer.