Een goed opgebouwde race leverde een 3e plaats op het NK duathlon 1997 op.

Nieuwsbrief nr. 1 Triathleet Guido Gosselink

Derde plaats Nederlands Kampioenschap Duathlon

Dit is de eerste nieuwsbrief van triatleet Guido Gosselink in 1997. Dit seizoen train ik voor het eerst volledig op schema’s, van privé coach Louis Delahaye. Hij is tevens de bondscoach van de nationale selectie voor de Olympisch Afstand. De winter werd voornamelijk gebruikt om het zwemmen op een hoger peil te krijgen. Aangezien alle belangrijke wedstrijden tegenwoordig het stayeren toelaten krijgt het eerste onderdeel nog meer nadruk. Het is belangrijk om de slag daar al niet te missen. Gebruikelijkerwijze startte het seizoen met een aantal duathlons. Door griep werd een broodnodige fietsstage in Spanje helaas in bed doorgebracht en dat was in de eerste duathlons ook nog te merken. In Steenwijk een 12e plaats en in Gemert een 6e. De vooruitgang was er echter wel, en op het open Nederlands Kampioenschap duathlon in Venray werd ik 5e en daarmee derde Nederlander! Gezien het voorseizoen een uitstekende prestatie, die zelfs Louis Delahaye aangenaam verraste. Hiermee was tevens de plaatsing voor het Europees Kampioenschap duathlon in Glogow (Polen) een feit.

Hoogtestage Zuid Afrika

Het podium in Nieuwkoop: 1. Guido Gosselink, 2. John Aalbers, 3. Guido Savelkoul.

Een hoogtestage in Zuid Afrika zou de voorbereiding op het triathlon seizoen moeten afronden en een week na terugkomst zou het EK duathlon vallen. De stage in Zuid Afrika werd aangevangen met een lange wedstrijd in Durban: 3,2 km zwemmen, 120 km fietsen en 30 km hardlopen. In deze wedstrijd, die uitgebreid op de televisie kwam, werd ik 2e. Daarna heb ik 3 weken in de buurt van Johannesburg op 1700m hoogte getraind. De nadruk lag op het fietsen en lopen. Negen dagen na terugkomst vond het EK duathlon plaats. In de kwalificatie moest ik met echter dermate forceren dat ik wel de finale haalde, maar met veel spierpijn beschadiging. Het lopen ging toen niet meer goed en ik werd uiteindelijk 30e. Twee dagen na de kwalificatie kwam de finale voor mij gewoon te vroeg, spijtig.

Bij de eerste triathlon in Nederland (Zundert) kwam het zwemmen er nog niet helemaal uit. Ik belandde in de derde groep en eindigde als 26e. Dat het zwemmen flink verbeterd is bleek in Nieuwkoop. Als derde al uit het water en onbedreigd gewonnen! Vol goede moed ging ik naar het NK in Roermond. De 30 seconden die mij daar na het fietsen nog scheidden van de eerste 8 zwemmers kon ik tegen de wind in mijn eentje niet helemaal dichtrijden, 12 seconden bleven er over. Ik moest me terug laten vallen in wat later een hele grote tweede groep werd. De kopgroep was toen al weg en niet meer te achterhalen. Door de vele inspanningen met het fietsen werd ik uiteindelijk nog net 10e. Het positieve was dat ik 1min30 van het de achterstand bij het zwemmen van vorig jaar had afgehaald. Volgend jaar zit ik er bij!

Dertiende plaats Europees Kampioenschap triathlon

Het Nederlandse team bij het EK in Vuokatti (Finland)

Twee weken na het NK werd ik 2e in Nuenen, waar een in Europa overwinterende Australiër de eerste prijs voor mijn neus wegkaapte. Mijn prestatie bij het NK was voor de bondscoach voldoende om me mee te nemen naar het EK in Finland. De kwalificatie twee dagen voor de wedstrijd kwam ik nu zonder kleerscheuren door en dat bleek in de finale: de 40 seconden achterstand bij het zwemmen was na 8 km fietsen verdwenen en ik zat in de 20 man sterke kopgroep. Die bleef tot het einde van het fietsen bij elkaar. Na een goede wissel heb ik nog 100 meter op kop gelopen, maar toen kwamen de sterkere lopers me voorbij. De dertiende plaats is de hoogste klassering die ik ooit op een internationaal kampioenschap behaald heb! De week na het EK legde ik gemakkelijk beslag op de afdelingstitel van de afdeling Oost in Didam, anderhalve minuut voor Jan van der Marel, nederlands kampioen op de hele triathlon.