Sydney 2000

Triathlon spetterende opening van Olympische Spelen
23 oktober 2000 - Triathlon stond voor het eerst op het programma van de Olympische Spelen. Op zaterdag beten de vrouwen het spits af, op zondag deden de mannen dat nog eens dunnetjes over. Het werd een waar spektakel rondom het Opera House in de Sydney Harbour. Daar werd 1500m gezwommen in de Sydney Harbour, 40 km gefietst rond de Botanical Garden en 10 km gelopen langs de haven en rond de Botanical Garden. Een hoogteverschil van 40 meter moest iedere ronde overwonnen worden.
McMahon verrast favoriet Jones	De andere Simon wint
23 oktober 2000 - De Nederlandse dames werden niet tot de favorieten gerekend. Wieke Hoogzaad en Ingrid van Lubek waren de kopvrouwen, maar beiden dit seizoen kampend met blessures en Sylvia Pepels zou als knecht worden ingezet. Bij het zwemmen zaten de Nederlandsen niet voorin en de jacht werd ingezet. Een valpartij in de tweede groep wierp Wieke Hoogzaad ver terug. Ingrid van Lubek zat daar nog verder achter. Sylvia Pepels bleef in de tweede groep, maar de achterstand liep snel op. Voorin werd een prachtige looponderdeel getoond, waarbij favoriet Jones in eerste instantie het tempo maakte, gevolgd door Harrop, Messmer, McMahon, Zeiger en Taormina. In de tweede ronde liep McMahon het gaatje dicht en bepaalde zij het tempo. Het kwam aan op een eindsprint waarin ze Jones net voorbleef. Messmer pakte het brons. Wieke Hoogzaad won tijdens het lopen weer een aantal plaatsen en liep ondanks de verwondingen naar een 25e plaats, een plaats voor Sylvia Pepels. Ingrid van Lubek werd 39e.	23 oktober 2000 - De grote favoriet bij de mannen was Simon Lessing, meervoudig wereldkampioen en meester in het 'pieken' op het juiste moment. Van de Nederlanders werd Erik van der Linden de meeste kansen toegedicht, mede gezien zijn 4e plaats in de World Cup op hetzelfde parcours in april van dit jaar. Dennis Looze en Rob Barel, in zijn laatste triathlon van zijn 18 jarige topsport carriere, zouden waar mogelijk hand- en spandiensten verrichten voor Van der Linden op de fiets. Looze zat in de tweede groep, die de kleine kopgroep met Lessing, Walton, Carter en Willen al snel opslokte. Van der Linden sloot verderop in het fietsen aan. Barel blies zich in een poging aan te sluiten bij de groep Van der Linden op en kon ook niet meer aanpikken bij een achteropkomende groep. Vooraan kwam een grote groep samen, waaruit Marceau en Stolz ontsnapten. Zij pakten 50 seconden voorsprong en dat kon voor wereldkampioen Marceau wel eens voldoende zijn. De eerste ronde bleef hij voorop, maar in de tweede ronde liep Vuckovic hem voorbij, gevolgd door Whitfield en Rehula. De Duitser pakte 30 meter, maar de Canadees Whitfield kroop in de laatste paar honderd meter dichterbij en sprintte hem er af. Simon Whitfield werd de eerste Olympische kampioen in triathlon en net de verwachte Simon Lessing. Vuckovic pakte zilver en Rehula het brons. De Nederlanders, ziek, zwak en misselijk kwamen achterin over de streep. Van der Linden had steken in de zij, Barel had al veel tijd verloren bij het fietsen en Looze kreeg te maken met een terugkerende enkel blessure en kon de laatste 1.5 kilometer niet meer hardlopen. Roland Melis van de Nederlandse Antillen kwam net na Barel binnen.

Einde Olympische kwalificatie race voor Guido Gosselink

De finish in Sydney markeert het einde van de Olympische kwalificatie race

10 mei 1999 - Na de World Cup in Sydney, waar ik als 44e eindigde heb ik in overleg met bondscoach Louis Delahaye besloten om een punt te zetten achter de Olympische kwalificatie. De 340 punten die ik nu verzameld heb zijn te weinig om nog een reele kans op kwalificatie te hebben. Daarvoor zullen toch ongeveer 1000 punten benodigd zijn. Ik ga me nu toeleggen op de lange afstand, waar het stayeren het wedstrijd verloop niet zal beinvloeden en waar nog volop kansen liggen. Het eerste doel zal kwalificatie voor het WK Lange Afstand in Zweden zijn, verderop in het seizoen zal het EK in Almere het tweede doel zijn. Alles is te volgen via deze website!

Olympische Spelen in Sydney 2000

In het jaar 2000 vinden in Sydney (Australië) de Olympische Spelen plaats. Triathlon is dan voor het eerst ook aanwezig. 50 mannen en 50 vrouwen zullen daar strijden voor de eerste medailles van het totale evenement. Om daar mee te kunnen doen heeft de ITU met het IOC een aantal kwalificatie eisen afgesproken. Er kunnen per land maximaal 3 triatleten meedoen. Dit geldt zowel voor de vrouwen als voor de mannen. Dit geldt voor de eerste 6 landen van de wereldranglijst. De landen op plaats nr. 7 tot en met 13 mogen 2 triatleten inschrijven en de landen op plaats nr. 14 tot en met 19 mogen 1 triatleet inschrijven. De overige 12 plaatsen worden met wild-cards opgevuld. Denk daarbij aan de wereldkampioen, continentale kampioenen etc.

De finish in Sydney markeert het einde van de Olympische kwalificatie race

NOC eisen

Het NOC stelt nog zwaardere eisen dan het IOC en de ITU hebben afgesproken. Eén triatleet moet in 1999 twee maal bij de eerste 8 van een Wereld Beker wedstrijd eindigen. Dan wordt er een team gestuurd, waarbij de samenstelling dusdanig is, dat de kans op een medaille zo groot mogelijk is. Hierbij moet je dan denken aan één kopman en een of twee knechten, die de kopman in een zo goed mogelijke positie aan het lopen moeten laten beginnen. De triatleten die uitgezonden worden moeten in ieder geval in de top 100 staan, de onderlinge rangorde is daarbij niet van belang. Het aantal uitgezonden triatleten is dan weer afhankelijk van de stand van Nederland op de wereldranglijst. Dit geldt zowel voor de dames als voor de heren.

ITU wijzigingen voor Wereld Beker wedstrijden

In 1999 mogen er nog maximaal 4 Internationale ITU World Ranking Points race resultaten meegenomen worden in de Wereld Ranglijst voor 1999.

De ITU wil een zekere prestatie standaard handhaven in de Wereld Beker wedstrijden. Daarvoor moeten vrouwen finishen binnen 8 procent van de winnende tijd om punten te vergaren voor de Wereld Ranglijst. De mannen moeten zelfs binnen 5 procent van de winnende tijd finishen!

De Wereld Beker zal in 1999 bestaan uit 11 Wereld Beker wedstrijden plus het Wereld Kampioenschap in Montreal.

11 april Ishikagi Japan

18 april Gamagori Japan

2 mei Sydney Australië

13 juni Kapelle op den Bos België

20 juni Monte Carlo Monaco

27 juni Kona Hawaii

8 augusturs Tiszjauvarosz Hongarije

15 augustus Cornerbrook Canada

29 augustus Lausanne Zwitserland

12 september Montreal Canada (Wereld Kampioenschap)

10 oktober Cancun Mexico

7 november Noosa Australië

Guido Gosselink en Roland Melis (Nederlandse Antillen) komen in Ishikagi tegelijk uit het water.

De punten van triatleet Guido Gosselink

Guido Gosselink pakt punten voor de wereldranglijst in Zuid Afrika

In het Zuid Afrikaanse Club Mykonos nabij Langebaan heeft de Nederlandse ploeg goede resultaten behaald. Rob Barel eindigde als runner-up achter winnaar Conrad Stolz uit het gastland Zuid Afrika, terwijl Luc Huntjes de derde podium plek veroverde. Deze mannen hadden al snel de snelste zwemmers Stannard en Hayes (GBR) te pakken op de fiets en bouwden gestaag aan een grotere voorsprong op het door een straffe wind zeer zware fietsparcours. Ik zelf kwam met enige achterstand uit het water en kon nog wel wat dicht fietsen in het begin. Helaas kon geen van de mannen in mijn buurt me volgen op de fiets en heb ik alles alleen moeten fietsen. Aan het einde van de tweede van de drie rondes werd het gat naar de kop weer groter. Stannard en Hayes waren daar door demarrages al van de groep gereden en ook mijn wiel bleek te veel voor ze te zijn.

Ondanks de stevige inspanningen in mijn eentje liep ik daarna goed, waarbij ik Boonstra (RSA) nog inhaalde na 6 km en als 4e rondliep. De laatste loopronde zat plaats verbetering er niet meer in en liep ik behouden naar plaats vier. 150 punten voor de wereldranglijst, nu heb ik er 340. Aangezien de ITU een minimum van 200 punten stelt om voor mogelijke deelname in de World Cups in Japan en Australië in aanmerking te komen zal dat nu waarschijnlijk geen probleem meer zijn.

Uitslag:

1. Conrad Stoltz (RSA) 1:57:44 (19:10, 1:02:03, 36:31)

2. Rob Barel (NED) 1:58:30 (19:19, 1:01:59, 37:12)

3. Luc Huntjens (NED) 1:59:55 (19:12, 1:02:12, 38:31)

4. Guido Gosselink (NED) 2:00:51 (20:40, 1:02:47, 37:24)

5. Richard Stannard (GBR) 2:01:01 (18:07, 1:05:43, 37:11)

8. Marc Herremans (BEL) 2:02:21 (20:55, 1:03:06, 38:20)

13. Ralph Zeetsen (NED) 2:06:25 (20:57, 1:06:50, 38:38)

Wereldbeker Mexico

Triathlon in Cancun: zwemmen in de zee, fietsen en lopen over de boulevard, langs witte stranden en een blauwe zee.

Op 27 september in Cancun, een zeer luxe badplaats op het schiereiland Yucatan, werd er gezwommen in de Caribische zee. Onder een brandende zon gingen we van start. Na het zwemmen had ik 1min20 achterstand op de kop van de wedstrijd en kwam ik in de 2e groep terecht. De kopgroep, of beter gezegd peloton, bestond uit 40 personen en reed sneller dan de tweede groep. Na de wissel kwam ik wat moeilijk in mijn ritme. Het was zeer warm, 42°C in de zon. In het tweede deel ging het beter en liep ik weer de top 50 in. Onderweg passeerde ik Hamish Carter, nr. 1 van de ITU wereldranglijst, die erg veel last van de hitte had. Vorig jaar had hij de wedstrijd nog gewonnen! Uiteindelijk werd ik 42e en kon ik weer 25 punten bij mijn totaal bijschrijven. Dat zijn er nu 190 en daarmee sta ik 125e op de wereldranglijst.

Wereldbeker Hongarije

In het Hongaarse Tiszaujvarosz werd op 9 augustus een wereldbekerwedstrijd gehouden. Het zwemmen vond plaats in een rivier met een flinke stroming. Het inzwemmen konden we tegen de stroming in doen zonder van de plaats weg tekomen. De heenweg werd in een kleine 2 minuten afgelegd, langs de kant kwam ik in 7 minuten weer terug. Vervolgens het ponton weer op, dat dwars op de rivier neergelegd was voor de tweede zwemronde. Als 62e kwam ik uit het water, het zwemmen in deze heftige stroming was niet gemakkelijk. Tijdens de eerste paar kilometer fietsen verloor ik mijn bidon toen ik over een treinoverweg reed. Bij 33°C zou dat normaal gesproken "einde wedstrijd" betekenen, want oprapen kostte zowiezo te veel tijd.

Klik voor start.

Gelukkig kon ik van de Fin Petteri Kosonen een bidon water krijgen, zodat ik het fietsen nog goed kon afmaken. Ik kon me nog goed naar voren werken op de fiets en kwam bij de groep waarin Luc Huntjens en Raymond Lotz in fietsen. Uit die groep ben ik weggedemarreerd in de laatste 10 km om nog wat voorsprong te pakken. Bij het lopen viel ik een paar plaatsen terug en kwam ik als 34e over de finish in 1.56.01, hetgeen weer 30 punten voor de wereldranglijst opleverde. Daarmee steeg ik naar de 125e plaats, onvoldoende voor plaatsing voor het Wereld Kampioenschap in Lausanne (Zw).

Wereldbeker Canada

Klik voor start.

Op 2 augustus in Cornerbrook (Newfoundland) was het parcours erg heuvelachtig en ik dichtte mij daar wel kansen toe om veel punten voor de wereldranglijst te scoren. Speciaal daarvoor heb ik het Nederlands Kampioenschap in Roermond laten schieten. Het zwemmen was met wetsuit en ging behoorlijk goed. Op de eerste klim sloot ik aan bij een groep met ondermeer Richard Allen (GBR), met 1 minuut achterstand op de eerste groep. Toen Jimmy Riccitello (USA) voorbij kwam probeerde ik aan te pikken maar dat lukte niet. Mijn benen waren toch niet zo goed als ik hoopte. Riccitello reed in zijn eentje wel naar de eerste groep toe, waar Graig Walton (Aus) in zijn eentje nog voor reed. Bij het lopen ging het meer op karakter dan op vorm en eindigde ik als 31e in 2.05.10. Slechts 30 punten voor de ranglijst, waar ik toch op meer gehoopt had.

Wereldbeker Zwitserland

In de Wereldbeker wedstrijd van Zwitserland (Zurich) behaalde ik op 21 juni de eerste punten van 1998: 30 punten. In een wedstrijd waarbij ik in de tweede groep terecht kwam na het zwemmen liep ik de 19e tijd en kwam als 33e binnen. Met de 30 punten komt mijn totaal op 105 punten. Door het systeem met World Ranking Points Races (eerste 10 finishers krijgen punten) en het missen van de eerste Wereldbeker wedstrijden was ik al gezakt van de 86^e plaats tot ver buiten de top 100. Met deze eerste punten erbij steeg ik naar 136^e plaats, dus het is zaak om nog meer punten te gaan scoren.

1.	Conrad Stoltz (RSA)	1:57:44 (19:10, 1:02:03, 36:31)
2.	Rob Barel (NED)	1:58:30 (19:19, 1:01:59, 37:12)
3.	Luc Huntjens (NED)	1:59:55 (19:12, 1:02:12, 38:31)
4.	Guido Gosselink (NED)	2:00:51 (20:40, 1:02:47, 37:24)
5.	Richard Stannard (GBR)	2:01:01 (18:07, 1:05:43, 37:11)
8.	Marc Herremans (BEL)	2:02:21 (20:55, 1:03:06, 38:20)
13.	Ralph Zeetsen (NED)	2:06:25 (20:57, 1:06:50, 38:38)